Romaji

Die term romaji (ローマ字, of vroeër 羅馬字) verwys na die gebruik van die karakters van die Latynse alfabet in die Japannese skryfstelsel saam met die kanji, hiragana en katakana^[1] en die romanisering van Japannees om Japannese terme in vreemde tale weer te gee^[2][3][4] of om Japannees te skryf waar dit nie geleë is om die inheemse skrifte te gebruik nie, soos by die studie van Japannees deur buitelanders of by die invoer van Japannees op rekenaars (Wāpuro rōmaji, letterlik woordverwerker rōmaji). Die gebruik van rōmaji in Japannese tekste is beperk tot tussen 0,4% en 1,6% afhangend van die bronne wat geraadpleeg word.^[1]

Die Latynse alfabet is vir die eerste keer in die 16de eeu in Japan gebruik deur Portugese sendelinge wat 'n romanisering-stelsel ontwikkel het gegrond op Portugese spelling. Later het die Nederlanders in Japan 'n romanisering-stelsel gegrond op Nederlands ontwikkel. Teen die 20ste eeu was daar 'n aantal verskillende romaniseringstelsels in gebruik insluitend die Nippon-, Kunrei- en Hepburn-stelsels.^[2]

1. ↑ ^{1,0 1,1} Takako Tomoda, Change in Script Usage in Japanese- A Longitudinal Study of Japanese Government White Papers on Labor, electronic journal of contemporary japanese studies, Artikel 5 in 2005, Vir die eerste keer gepubliseer op 19 August 2005
2. ↑ ^{2,0 2,1} Omniglot, Japanese Rōmaji (Roman letters), Besoek op 3 Februarie 2007
3. ↑ Regeln für die Umschrift des Japanischen in schriftlichen Arbeiten (Japanologisches Seminar der Universität Heidelberg) Geargiveer 7 Junie 2007 op Wayback Machine (PDF), Japanologisches Seminar der Universität Heidelberg, 25 Mei 2002
4. ↑ Observatoire Musical Français Geargiveer 11 Februarie 2008 op Wayback Machine, Romanisation et présentation de documents comportant du japonais Geargiveer 23 November 2006 op Wayback Machine, Université Paris Sorbonne, MINT-OMF, Afgelaai op 29 Januarie 2007